Leestip Arbeidsmigratie Werkt.: https://lnkd.in/eWt_6f8j. Dit meldt Peter M.J. Loef, programmamanager bij ABU.

Het artikel laat zien hoe deze aannemer naar de arbeidsmigranten kijkt die via het uitzendbureau bij hem werken. Waarom dan niet bij hem in dienst? Daar hebben ze een hele menselijke verklaring voor. Dit meldt

➡️”Poolse arbeidsmigranten in dienst. We zien hen ook als onze vaste mensen. Zij zijn jaarrond actief in het betonvlechtwerk. Dat de arbeidsmigranten in vaste dienst zijn via een uitzendbureaus hebben we met reden gedaan. Hun arbeidspatroon ziet er immers net even anders uit dan van hun Nederlandse collega’s. De gezinnen van deze mensen wonen nagenoeg allemaal in Polen. Onze mensen werken 4-5 weken bij ons en dan gaan ze vervolgens 2-3 weken naar huis. Ze hebben bijna allemaal vrouw en kinderen in Polen zitten. Daarna keren ze weer terug.”

Waarschijnlijk zal dit verhaal door de non-believers worden gezien als één van ‘de witte raven’ verhalen. Ik weet, zonder de andere verhalen te bagatelliseren zoals ook Ruben Timmerman die publiceerde die ook waar zijn, dat dit gelukkig niet zo is.

En hier gaat het nu net om met de vraagstukken op arbeidsmigratie. Uit angst wellicht om de sense of urgeny af te zwakken of een eigen positie te verliezen, wordt de óók bestaande andere kant van dit onderwerp weinig tot niet belicht. Ook kranten zijn weinig bereid een artikel te plaatsen als zij een dag met een van onze leden op pad zijn geweest.

Je zou júist het hele plaatje bij de discussie moeten betrekken. Daar ligt namelijk ook een groot deel van de oplossing in besloten: in onderling vertrouwen sámen zoeken naar de beste aanpak op basis van het hele verhaal.

Doen we dat niet, dan worden de nieuwe regels gebaseerd op een gecreëerde werkelijkheid dat er alleen maar slechte en héle slechte uitzenders zijn. De nieuwe regels zullen dan:
▶️ alleen de goede bedrijven treffen (verlies van de concurrentie met malafide partijen die regels niet naleven en niet of onvoldoende worden aangepakt) en;
▶️ de arbeidsmigranten treffen die:
* bij de betreffende bonafide uitzenders werken en;
* naar Nederland komen en in handen vallen van de klojo’s die het bewust fout blijven doen en niet worden aangepakt.

We richten Nederland zo in dat de arbeidsmigrant zich zelfredzaam kan gedragen en niet afhankelijk is van zijn werkgever voor bijvoorbeeld huisvesting en een zorgverzekering. Helemaal mee eens!

Maar eerlijk, staat een internationale medewerker wel in een gelijke concurrentiepositie op de woonmarkt en wat als hij geen woonruimte kan vinden? Is het niet normaal dat mensen die naar een ander land gaan een helpende hand wordt geboden om bijv. een zorgverzekering af sluiten (= zelfs een afspraak die met vakbonden is gemaakt). Of zitten we inmiddels in een frame dat we ons dat al niet meer voor kunnen stellen dat dit logisch en medemenselijk is?

Laten we elkaar inspireren, niet demoniseren en sámen de klojo’s het leven zuur maken.