Jasper Dekker, de glazenwasser die ook te gast was bij het Nationale Schoonmaakdebat van SIEV, schreef aar aansprekende column in het Schoonmaak Journaal die als volgt luidt.
Als glazenwasser heb ik heel wat bijzondere dingen gedaan. Van ladders, hoogwerkers tot kraanbakken. Ramen wassen in situaties waar je stil wil zijn en liever niet veel opvalt, tot ramen wassen op een plek als Schiphol waar je schreeuwend door de mensen kan lopen en nóg niet opvalt. Maar op de Schoonmaak Vakdagen sprak ik en viel ik wel op. Hoe ik daar kwam?
Het begon allemaal met een column. Dan nog een paar columns schrijven, op LinkedIn delen en vervolgens vaste blogger op Schoonmaakjournaal worden. Dan val je op. In de belangstelling staan is iets waar ik liever op een afstandje van geniet, maar niet op het podium. Toch kwam de vraag of ik het niet zou willen. Wat precies? Het praten over de veiligheid in de schoonmaakbranche op 18 november tijdens het SIEV schoonmaakdebat op de Schoonmaak Vakdagen.
Eerst dacht ik dat ik één van de vele phishing mails kreeg! Houd me niet voor de gek jonguh! Maar nee, het was geen phishing én ik was dus echt ‘interessant’ genoeg om te komen spreken. Samen met andere panelleden spreken over wat ‘we’ doen. Ieder vanuit zijn of haar expertise.
Ik twijfelde.
Moet ik dan met mijn gebrekkige theoretische kennis naast de Arbodienst gaan staan? Nu ben ik heel mijn leven al bang om iets verkeerds te doen (dat begon lang geleden in mijn jeugd) en dan zoek ik het nu juist op? En de bedrijven waar ik niks van te horen kreeg toen ik 12 jaar geleden wat werk kon gebruiken, die staan daar natuurlijk ook! Ik zie mezelf al staan zeg……..
De twijfel werd vertrouwen.
Het is wel een bevestiging van je vakmanschap, Jasper. En twijfel niet over je expertise. Want je snapt het spelletje en dat snap je al heeeeel lang. Overal waar te voorstaat is niet goed, behalve tevreden én telescoopstok. Of juist niet? Alsmaar met je hoofd naar boven gericht ramen wassen op 3 hoog? Dan maar met de hoogwerker? Dat kent ook weer gevaren, al is het een zinkgat onder de stoeptegel. Dan gebruiken we toch een gevellift? Maar als je hoort hoe die soms piept en knarst. Gekeurd moet ie zijn. Recent.
Ook moet de glazenwasser gezond verstand bezitten. Genoeg om op te noemen. En dan heb ik eigenlijk nog niet eens gehad over de theorie. De regels, de instanties, de hoofdaannemers of de pandeigenaren. Om al helemaal nog niet te spreken over de architecten die de panden zo maken dat je wel een steekje los moet hebben om alle ramen te wíllen wassen.
Wat dacht je van de constructie? De vele schakels tussen opdracht en uitvoering. Wil je opvallen met een mooi pand? Dan betaal je ervoor. Laat je dit schoonmaken? Dan betaal je ervoor. Waardoor de vakman de tijd en de lijntjes heeft dit netjes te doen. In realiteit sturen we te veel ‘onbekenden’ naar een klus. Te veel grote monden zeggen ‘ja’ en blijven met afspraken en tijdnood zitten. Waardoor er gehaast wordt. Krijg je daardoor de verkeerde sleutel van een school, dan is dat vervelend, maar niet fataal. Maar de verkeerde instructies bij de niet gekeurde gevel lift?
Naar mijn bescheiden mening is geld verdienen en klussen binnen hengelen belangrijker geworden dan de kwaliteit van het werk. En de daarbij horende communicatie.
Natuurlijk kan je mensen inhuren. Vooral met de krapte in de arbeidsmarkt. Maar werk samen en gun elkaar iets. Samen zijn wij glazenwassers! Samen op basis van partnerschap. Niet op basis van hulpjes zonder naam. Zo worden zzp’ers gedegradeerd tot werkpaarden. En krijgen sommigen van deze zzp’ers niet de erkenning die ze verdienen. Vaklieden!
Met de juiste communicatie en goed overleg ontstaan langdurige samenwerkingen en een tevreden werksfeer. En minder tot misschien nagenoeg geen ongelukken. Dan heb ik het nog niet eens gehad over de voorlichting, de regels, cursussen en veiligheidsnormen.
Ik zei dus ‘ja’ tegen spreken op het schoonmaakdebat. Hoe ik er naartoe ging? Wellicht wat bang en zenuwachtig. Daar ging het als vanzelf. Op de terugreis voelde ik mij erkend en een beetje trots. Niet omdat ik zo goed ben. Maar omdat communicatie een passie van mij is. Verbinden en de wereld een stukje gezelliger maken. Niet door graaien maar door samen zaaien… daarna oogsten.
Jasper Dekker
Jouw Glazenwasser
Bron: Schoonmaak Journaal.